Ramadan 2021. De eerste ramadan in mijn nieuwe woning en de tweede ramadan als alleenstaande vrouw. De afgelopen maand heb ik vaak de vraag gekregen of ik het niet erg vind om alleen te zijn tijdens de maand Ramadan. Alleen te zijn tijdens suhoor (maaltijd bij het aanbreken van het vasten) en iftar (maaltijd bij het verbreken van het vasten). Of ik mij niet eenzaam voel.
Voordat ik hier verder op in ga ben ik op zoek gegaan naar wat er verstaan wordt onder eenzaamheid.
Wat is eenzaamheid?
“Eenzaamheid is het subjectief ervaren van een onplezierig of ontoelaatbaar gemis aan (kwaliteit van) bepaalde sociale relaties. Het kan zijn dat het aantal contacten dat men heeft met andere mensen geringer is dan men wenst. Het kan ook zijn dat de kwaliteit van de gerealiseerde relaties achterblijft bij de wensen.” Prof. De Jong Gierveld
Eenzaamheid is je niet verbonden voelen. Je ervaart een gemis aan een hechte, emotionele band met anderen. Of je hebt minder contact met andere mensen dan je wenst. Eenzaamheid gaat gepaard met kenmerken als negatieve gevoelens van leegte, verdriet, angst en zinloosheid en met lichamelijke of psychische klachten.
Eenzaamheid is een persoonlijke ervaring. De een heeft meer betekenisvolle relaties of een groter sociaal netwerk nodig dan de ander. Anderen kunnen moeilijk van buitenaf zien of je je eenzaam voelt. Zij zien lang niet altijd dat je ontevreden bent over je contact met je partner, vrienden, familie of andere mensen. Dat je het moeilijk vindt om relaties te verbeteren. Of zelfs de moed hebt opgegeven. Dit maakt eenzaamheid zo moeilijk in te schatten. Het is iets wat je alleen zelf kunt voelen.
Iedereen voelt zich wel eens eenzaam. In veel gevallen verdwijnt dat eenzame gevoel vanzelf als je weer beter in je vel zit. Eenzaamheid is vooral een probleem voor mensen die het sterk of langdurig voelen. Dan kan een negatieve spiraal ontstaan.
Eenzaamheid is niet hetzelfde als alleen zijn – het kan wel samenvallen. Wanneer iemand geen of nauwelijks sociale contacten heeft, spreken we van sociaal isolement.
Hierboven heb ik omschreven wat er verstaan wordt onder eenzaamheid. Tijdens de maand Ramadan heb ik mij alles behalve eenzaam gevoeld. Ik denk dat ik mij tijdens mijn huwelijk eenzamer voelde dan nu.
Vond ik het niet erg om alleen te zijn tijdens suhoor en iftar? Nee absoluut niet. Mijn oudste dochter heeft een aantal dagen mee gevast en toen we hebben we dus samen aan tafel gezeten tijdens suhoor. Ook mochten mijn dochters een paar keer wakker blijven om het vasten met mij te verbreken.
Zoals jullie hierboven kunnen lezen zijn eenzaamheid en alleen zijn nauw met elkaar verbonden, maar toch niet hetzelfde. Tijdens mijn huwelijk voelde ik mij vaak eenzaam, en ook tijdens de maand Ramadan. Ik voelde mij totaal niet verbonden met mijn toenmalige partner.
Nu voelde ik mij enorm verbonden met Allah en met mezelf. Ik heb tijdens deze ramadan veel tijd gehad voor mezelf. Voor wat ik wilde en belangrijk vond. Ik hoefde mij niet druk te maken om wat een ander wilde, om wat een andere wilde eten. Ik hield de maaltijden tijdens de maand Ramadan simpel, maar voedzaam en gezond. Iedere avond heb ik genoten van mijn iftar. En terwijl ik deze nuttigde was ik vaak qoran aan het lezen of ik las een ander islamitisch boek. Heerlijk, om zo nauw verbonden te zijn met je Schepper en Zijn Boek. Ook was ik wel eens aan het appen met vriendinnen die ook alleen aan het eten waren, of ik luisteren voice memos van vriendinnen af, maar ik heb ook wel eens televisie gekeken tijdens het nuttigen van m’n iftar.
Vandaag is het al weer de 29e dag van de maand Ramadan. Donderdag zullen wij deze maand afsluiten met een feest, genaamd eid ul fitr. In de volksmond ook wel het Suikerfeest genoemd, maar ik denk dat ramadanfeest een betere benaming is. Ik zal deze dag doorbrengen met mijn dochters en een vriendin een haar kinderen. Ook zullen de meiden naar hun vader gaan.
Ik wens iedereen een gezegend feest toe en ik hoop dat niemand tijdens deze dag eenzaamheid zal ervaren.